NARKOTYKI - SPOTKANIE PROFILAKTYCZNE Z RODZICAMI - Aktualności - KPP Pleszew

20 marca br. w I Liceum Ogólnokształcącym w Pleszewie odbyło się spotkanie, którego organizatorem był Komendant Powiatowy Policji w Pleszewie, mł. insp. Tomasz Mimier. W spotkaniu wzięła udział p. Lilla Deleszkiewicz - dyrektor I LO w Pleszewie, nauczyciele oraz rodzice uczniów. Prelegentami był: psycholog z Aresztu Śledczego w Ostrowie Wielkopolskim kapitan Michał Łuczkanin i asp.szt. Monika Lis-Rybarczyk – profilaktyk społeczny.

Komendant Powiatowy Policji w Pleszewie mł. insp. Tomasz Mimier oraz dyrektor szkoły - Lilla Deleszkiewicz powitali przybyłych gości. Komendant przedstawił cel spotkania a następnie głos zabrała asp. szt. Monika Lis-Rybarczyk, która omówiła skalę zjawiska, aspekty prawne i odpowiedzialność karną nieletnich za popełnione czyny karalne, a także objawy zatrucia i skutki uboczne zażywania środków odurzających i psychoaktywnych. Nie zabrakło też informacji dla rodziców, po czym poznać, że dziecko może mieć kontakt z narkotykami i co robić w takim przypadku. Funkcjonariuszka zaprezentowała rodzicom walizkę edukacyjną zawierającą atrapy przedmiotów służących do przechowywania narkotyków, co powinno wzmóc ich czujność.

Z kolei, psycholog kapitan Michał Łuczkanin omówił społeczne i psychologiczne skutki uzależnień. Na prezentacji pokazał także jak wygląda mózg osoby, która zażywa środki narkotyczne, a także opisał wygląd zewnętrzny i sposób zachowania osoby uzależnionej. Omówił też przyczyny zażywania narkotyków przez osoby młode i zwrócił uwagę na to, by rodzice poświęcali czas swoim pociechom. 

Przeprowadzone spotkanie miało na celu pokazać młodym ludziom, jakie zagrożenie dla życia i zdrowia wywołują środki odurzające i psychoaktywne, jakie są konsekwencje prawne oraz przybliżyć problematykę związaną z uzależnieniami. 

Młode osoby, które po nie sięgają zazwyczaj nie są świadome zagrożenia dla swojego zdrowia i psychiki. Część z nich chce przeżyć coś ekscytującego, dla innych to sposób odreagowania szkoły, stresów i konfliktów w domu. Narkotyki pozwalają im o tym zapomnieć, dają poczucie swobody... Ale nie na długo, bo wbrew pozorom droga do uzależnienia jest bardzo krótka. Narkotyki i dopalacze są poważnym zagrożeniem, bo działają na ośrodkowy układ nerwowy i negatywnie wpływają na pracę mózgu. Nigdy nie wiadomo też, jak po ich zażyciu zareaguje konkretny organizm. Dlatego tak ważna jest profilaktyka i uświadamianie rodziców oraz opiekunów dzieci. 

Najczęstszymi powodami sięgania przez młodzież po środki psychoaktywne są:

    • chęć zaspokojenia ciekawości,
    • chęć bycia akceptowanym przez grupę rówieśniczą,
    • udowodnienie przed rówieśnikami swojej „dojrzałości”,
    • chęć odreagowania stresu, niepowodzenia,
    • chęć pokonania wstydu i nieśmiałości w relacjach z rówieśnikami,
    • obawa przed wykluczeniem,
    • gwarancja „dobrej” zabawy
    • odreagowanie stresów, problemów. 
      
Co powinno zaniepokoić rodzica/opiekuna:

• wygląd oczu (zaczerwienione spojówki lub brzegi powiek, łzawienie, opadnięcie powieki, nadmierne rozszerzenie lub zwężenie źrenic, powolna reakcja źrenic na światło, oczopląs przy wpatrywaniu się w stały punkt);
• złe samopoczucie, brak chęci do życia, depresja;
• stany euforyczne, gadatliwość a następnie otępienie i apatia;
• zmiana nawyków żywieniowych - brak apetytu lub objadanie się;
• kłopoty w szkole, wagary, pogorszenie ocen;
• próby wyłudzania lub podbieranie pieniędzy na nieokreślone wydatki;
• nieuzasadnione ataki złości, agresji;
• wychodzenie z domu na krótko, poprzedzone dzwonkiem domofonu lub telefonem od nieznanej osoby;
• wprowadzenie do słownictwa nowych zwrotów, często niezrozumiałych dla dorosłych, tzw. slangu narkotykowego;
• pojawienie się w domu nowych akcesoriów, typu lufki, sreberka, małe woreczki z zamknięciem strunowym, tzw. dilerki, itp.;
• zmiana zapachu ciała.

Jak należy się zachować, co robić, jeśli na podstawie obserwacji zrodzi się podejrzenie, że dziecko zażywa narkotyki/dopalacze?

• Po pierwsze, nie należy reagować zbyt gwałtownie. Złość lub próby rozwiązania siłowego mogą spowodować gwałtowne reakcje, zwłaszcza, jeśli niedawno przyjęło środek odurzający (atak serca,  silny atak paniki, duszności).  
• Jeśli  dziecko jest uzależnione, należy motywować je do leczenia i poszukać sprawdzonego ośrodka, jeśli będzie gotowe na leczenie. Najlepiej najpierw wysłuchać, co młody człowiek ma do powiedzenia, starając się zrozumieć jego trudności i problemy. Groźby i kary          przynoszą krótkotrwałe i powierzchowne rezultaty. Konieczne jest zdobycie zaufania dziecka oraz nawiązanie z nim lepszego kontaktu.
• Aby rozwiać podejrzenia, że dziecko być może sięga po narkotyki, można wykonać odpowiednie badania. Do przeprowadzenia testów wystarczy próbka moczu lub śliny, które można zbadać przy pomocy specjalistycznych narkotesterów, które są dostępne w aptekach stacjonarnych lub w Internecie.
• Niestety, w przypadku tzw. dopalaczy, ich wykrycie w organizmie, tym bardziej konkretnej psychoaktywnej substancji, nie jest tak łatwe do stwierdzenia, gdyż skład tzw. dopalaczy jest nieznany i ulega modyfikacjom.

Rodzice/opiekunowie – zwracajcie uwagę na to co robią Wasze dzieci

Narkotyki czy dopalacze zażywane są zazwyczaj przez dzieci/młodzież pozostawioną samą sobie, bez opieki i nadzoru, nie znajdującą wspólnego języka zrozumienia z rodzicami/opiekunami. Dobre relacje w rodzinie, jasno wytyczony system wartości, nauka asertywności poprzez budowanie wartości dziecka, życzliwość, akceptacja, codzienny kontakt i poświęcony czas na rozmowy o problemach i zainteresowaniach sprawami dziecka – zdecydowanie pomogą uchronić je przed kontaktem z dopalaczami, które mogą stwarzać zagrożenie dla jego życia i zdrowia.

Dlatego też rodzice i opiekunowie powinni poświęcać więcej czasu i uwagi swoim dzieciom, rozmawiać o ich problemach dając poczucie wsparcia i zrozumienia, co może ustrzec je przed niebezpiecznym „eksperymentowaniem” z narkotykami i dopalaczami, wielokrotnie kończącym się tragicznie.

Gdzie szukać pomocy:
    • 800 060 800 – Infolinia Głównego Inspektora Sanitarnego
    • 116 111 – Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży
    • 800 100 100 – Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci
    • 800 12 12 12 – Dziecięcy telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka
    • 800 199 990 – Ogólnopolski Telefon Zaufania Narkotyki – Narkomania 

(Porady Biura Prewencji KGP)